Fahmi Alqhai uważany jest z najznakomitszego młodego muzyka grającego na of the Viola da Gamba we współczesnym świecie. Krytycy ponadto zaliczają go do grona najważniejszych interpretatorów muzyki dawnej, ze względu na jego osobiste i pełne zrozumienia podejście do repertuaru historycznego. Urodzony w Sewilli w 1976 jako syn Syryjczyka i Palestynki, spędził pierwsze 11 lat życia w Syrii, gdzie rozpoczął edukację muzyczną w bardzo młodym wieku. Następnie już w Hiszpanii kontynuuje naukę samodzielnie aż do roku 1994, kiedy to dostaje się do szkoły Manuel Castillo Conservatoire w Sewilli. Tam też ćwiczy grę na violi wraz z Venturą Rico. Wkrótce potem podejmuje studia w prestiżowej Schola Cantorum Basiliensis w szwajcarskiej Bazylei pod kierunkiem Paolo Pandolfo oraz w Conservatorio della Svizzera Italiana w Lugano, gdzie uczy go Vittorio Ghielmi. W 1998 roku rozpoczyna swoją solową karierę specjalizując się w repertuarze niemieckim. Jego działalność jest entuzjastycznie przyjęta przez publiczność i krytyków, szczególnie zaś doceniono jego wersję sonat Bacha na viola da gamba i klawesyn, które Fahmi Alqhai nagrał z Alberto Martinezem Moliną w 2004 r.
W 2002 r. Fahmi Alqhai zakłada wraz z sopranistką Mariví Blasco grupę Accademia del Piacere. Ponadto wraz ze swoim bratem -Ramim Alqhai – tworzy wydawnictwo muzyczne ALQHAI & ALQHAI, które produkuje i wydaje płyty z barokową muzyką włoską Le Lacrime di Eros oraz Amori di Marte. Kolejnym wydawnictwem jest płyta z muzyką Marin Marais i Antoine Forqueraya. Projekty te zdobywały wiele prestiżowych nominacji i nagród. W 2012 r. Fahmi Alqhai zdobywa nagrodę Giraldillo przyznaną za Najlepszą Muzykę festiwalu Sevilla Flamenco Biennal (projekt Las idas y las vueltas nagrany z wokalistą flamenco Arcángel).
Fahmi Alqhai od samego początku swojej kariery jest zapraszany do współpracy przez znane grupy muzyczne takie jak Hesperion XXI (Jordi Savall) czy Il Suonar Parlante (Vittorio Ghielmi). Jako członek róznych zespołów oraz jako solista występuje regularnie w Europie, Japonii oraz w Południowej i Pólnocnej Ameryce.
Jako solista występował on z czołowymi orkiestrami takimi jak Narodowa Orkiestra Hiszpanii, Orkiestra Filharmoniczna Galicji, Ensemble Vocal de Lausanne, Orquesta Barroca de Sevilla oraz Al Ayre Español. Fahmi Alqhai z powodzeniem próbował swoich sił na polu muzyki współczesnej a także jazzowej, gdzie współpracował ze sławnym pianistą Uri Cainem. Od 2009 r., jest Dyrektorem Artystycznym Festiwalu Muzyki Dawnej w Sewilli.
Accademia del Piacere
Założona w 2002 r i kierowana przez Fahmi Alqhaia grupa znana jest z innowacyjności i niezwykłości swoich projektów. Ich umiejętności techniczne, silne osobowości muzyków oraz zaangażowanie w proces twórczy, spowodowały, że Accademia del Piacere stanowi obecnie awangardę wśród zespołów wykonujących dawną muzykę hiszpańską. Grupa przechodziła różne etapy w ramach swoich artystycznych zainteresowań. Początkowo była to muzyka niemiecka XVIII wieku, a następnie barokowa muzyka włoska. Efektem tych zainteresowań są nagrania Le Lacrime di Eros, Amori di Marte, Il Combattimento di Tancredi e Clorinda. Zespół zajmował się także francuską muzyką kameralną (projekt Les violes du Ciel et de l’Enfer). Krytycy nagradzając powyższe projekty podkreślali zawsze pomysłowość i sposób, w jaki muzycy skutecznie komunikują się z odbiorcą. Ich muzyka, jak podkreślano, jest pełna emocji i życia. W 2001 roku Accademia del Piacere poruszyła muzyczny świat prezentując płytę Las Idas y las Vueltas – projekt prezentujący związki flamenco z muzyką barokową. Równie odważnym krokiem było wydanie w 2013 roku płyty Spain in the 1600s—Rediscovering Spain (Hiszpania odkryta na nowo). Projekt ten, który usłyszymy podczas gliwickiego festiwalu przywraca do życia pasjonujący świat improwizacji. Program ten prezentuje fantazje, folie i glosy, w których rozbrzmiewa tradycja muzyczna XVI i XVII wieku. Muzycy z Hiszpanii wystąpią w Polsce po raz pierwszy podczas festiwalu All Improvviso.
MUZYKÓW WSPIERAJĄ:
|
Teksty i zdjęcia artystów stanowią własność agencji artystycznych i/lub samych muzyków. |